bazen yazmaya çalışırken, aklıma gelen bütün kelimeler şarkı olarak çıkıyor. arada sırada diye düşünürken ...uğra bana hovardayım diye... şeklinde devam ediyor, 90lar Türkçe popun dibine vuruyorum. bazen bazen olmuyor bazen deyip şarkılarını ezbere bildiğim üç beş şarkıcıyı anıyorum. şarkıdan şarkıya atlarken yazılacaklar listesinden uzaklaşıyorum tabi. kafanda 90 lar klipleriyle, dın dın dındı dıdın ritmiyle zor bir durum oluyor. aptal bir sırıtmayla boşlukta süzülmeye başlıyorsun. ama bunu ben, kendi ellerimle yıllarca kafamda inşa etmiştim. düşünmek istemediğim ama düşünmek istemedikçe daha çok düşündüğüm şeylerden, çözemedikçe sinirlendiğim çözümü olmayan düşüncelerden, uç uça eklediğim paranoyak hikayelerden (paranoya yaptığımın bir yandan da bilincinde olmak -beynim benim fuck buddy'm-) kafama şarkı sokarak durdurdum. son ki üç dört, amaaaaaan petrol canım petroool 90lar 80ler 70ler farketmez petrol. bu molaları o kadar etkin kullanmaya başladım ki bu konu hakkında yazı yazmak için iki kelimeyi art arda koymak işkence oldu. tedavi sandığım şey hastalığa dönüştü. koskoca bir arşivden kurtulmayı düşünüyorum.
bundan sonra sonuna kadar gideceğiz artık bir şekilde, bir ihtimal daha var (oda ölmek mi dersin)...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder